T/m 14 maart plaats ik elke dag één stuk over waarom ik vind dat we woensdag 15 maart allemaal op Artikel 1 dienen te stemmen.

Eerst wat basics
– Totale aantal zetels in de Tweede Kamer: 150.
– Kiesdeler: Het aantal stemmen dat nodig is om één zetel te behalen. In 2006: 65.591. In 2010: 62.773.
Laten we het zekere voor het onzekere nemen en zeggen dat we nu 66.000 stemmen nodig hebben per zetel in de Tweede Kamer. Hoeveel is dat? Wat cijfers ter vergelijking:
Inwoners Bijlmer: >84.000. Inwoners Rotterdam: > 633.000.
Een aantal CBS-cijfers over de grootste gemeenschappen (op basis van landen van herkomst) in NL:
– Aruba, Bonaire, Curacao, Saba, St. Maarten, St. Eustatius: 151.000 personen.
– Somalië: 39.000 personen.
– Suriname: 349.000 personen.

Mijn stem op Artikel 1 is tweeledig: op woensdag 15 maart stem ik niet alleen vóór zaken… ik stem ook absoluut tegen een aantal kwesties.

Ik stem voor:
– De aanwezigheid van kritische Zwarte politici in de Tweede Kamer. Nice dat zoveel Black politicians de tijd nemen om tijdens door ons georganiseerde debatten te vertellen waarom we op de PvdA, D66, GroenLinks of SP moeten stemmen maar geen van ze staat op een verkiesbare plek. Geen van deze partijen hebben Zwarte politici in de top 10 van hun kieslijst. Geen van ze. Let that sink in.
– De aanwezigheid van kritische, Zwarte vrouwen in de Tweede Kamer. Ik ben totaal niet onder de indruk van politici die met een partijshirt naar de WomensMarch gaan om daar een “Kijk mij eens Zwarte vriendinnen/medestrijders hebben!”- achtige selfie te maken. Als je anno 2017 voor de landelijke verkiezingen geen Zwarte vrouwen op een verkiesbare plek hebt staan, ben je 1989 voor me.  Als je vindt dat Zwarte vrouwen niet per se door Zwarte vrouwen vertegenwoordigd hoeven te worden “want vrouwzijn is belangrijker dan etniciteit/’ras'” dan kom ik in deel 2 of 3 ongetwijfeld bij je maar voor nu moet je me echt even laten.

– Politieke stappen richting het dekoloniseren van het onderwijs in Nederland. Hopelijk krijgen we dan eindelijk schoolboeken waarin slavernij meer is dan een mager, eurocentrisch hoofdstuk en kolonialisme niet wordt beschreven als iets wat voornamelijk ging over de zoektocht naar kruiden en “nieuwe mensen leren kennen.”
– De partij die in het partijprogramma heeft opgenomen om Keti Koti (de afschaffing van slavernij door Nederland in Suriname, Aruba, Bonaire, Curacao, St. Eustatius, Saba en St. Maarten) een landelijke bezinnings- en feestdag te maken.
– De partij die expliciet heeft gezegd de IND (Immigratie en Naturalisatiedienst), het overheidsorgaan dat gaat over het toekennen en afwijzen van asielaanvragen, eens goed te willen controleren. De IND maakt fouten die resulteren in het illegaliseren van gevluchte personen. Ze zijn de opdrachtgevers van gewelddadige deportaties en ze runnen vreemdelingendetenties die absoluut inhumaan zijn. Tot nu toe is geen enkele partij hier streng op geweest; I’m putting my money on Artikel1.

Mijn stem op Artikel 1 is een stem tegen:
– Nogmaals: Partijen die geen Afrikaanse en/of Afri-Caribische politici in de top 20 van hun kieslijst hebben staan. Vertegenwoordiging/representatie is belangrijk!
– Partijen voor wie Afrifobie/anti-Blackness (racisme specifiek gericht tegen Zwarte mensen) nog geen issue is. In ieder geval niet op het niveau waarbij zowel de sociale als de institutionele vormen ervan aangepakt worden. Mijn stem op Artikel 1 is een stem tegen partijen die anti-Blackness/Afrifobie niet expliciet durven te benoemen in hun programma en/of statements.
– Partijen die de huidige anti-Zwart, anti-Islam en/of anti-vluchteling “sentimenten” van “bezorgde burgers” normaliseren. In de kieswijzer staat bijvoorbeeld de vraag: “Nederland moet de grenzen sluiten voor islamitische immigranten.” Besef dat hiermee het haatzaaien van rechts tot een algemeen programmaonderdeel gemaakt is.
– Partijen van wie de lijsttrekkers zich niet keihard tegen de anti-Islam “sentimenten” van “bezorgde burgers” uit durven te spreken. Partijleiders zijn zo bang om zetels te verliezen dat ze niet verder komen dan genuanceerdere versies van de Moslimhaat van hun rechtse collega’s. Geen van ze zegt bijvoorbeeld dat “kopvod” (zoals te zien is op de VVD-posters) een gewelddadige manier is om te spreken over een hijab/hoofddoek, geen van ze pleit in de landelijke media voor het beschermen van moskeeën tegen rechtse personen die de gebedshuizen besmeuren met varkensdelen, etc.
– Partijen waarvan de partijleiders zich in verkiezingsdebatten extreem-rechts niet expliciet als terreur durven te beschrijven.

Wanneer je niet op Artikel 1 stemt “omdat we die 66.000 stemmen voor één zetel toch niet halen” dan ben jij één van de redenen dat Zwarte mensen ondervertegenwoordigd zijn in de Tweede Kamer. Wanneer je niet stemt op Artikel 1 dan zeg je eigenlijk dat je:
a. Het niet erg vindt dat geen van de linkse partijen een Zwarte politicus op een verkiesbare plek hebben staan
en/of
b. Denkt dat linkse partijen die nu geen enkele Zwarte politicus op een verkiesbare plek hebben gezet vanaf 16 maart ineens For The People zullen zijn. Met andere woorden: je koopt een kaartje voor een concert van Lil’ Kleine en je hoopt dat je daarmee ook binnenkomt bij J. Cole, Erykah Badu, Solange of PinkOculus. Dus jij koopt een pindasoep van Cup-A-Soup, Johnny cake of Sabaayad bij Bakkerij Bart, injerawrap op een hipsterfestival of magnetron-jollof bij de AH to Go en dan denk je… nee, nee… dan hoop je dat het net zo smaakt als wanneer je op een familiefeest bent? Dat is namelijk precies wat je doet wanneer je denkt: “Ik vind de movements als Rhodes Must Fall en Black Lives Matter inspirerend dus laat me op de partij van Jesse Klaver, Alexander Pechtold of Lolo Asscher stemmen.” Rommel.

Morgen deel 2 van 3 over waarom ik vind dat we woensdag 15 maart allemaal op Artikel1 dienen te stemmen. O.a. over de punten die ik mis maar waarom ik alsnog ‘s ochtends vroeg direct op ze stem. Check ondertussen deze events:
– To be Young, Gifted and Voting in het Amsterdamse Bijlmer Parktheater, zo. 12 maart om 19:00 uur.
– Concrete Blossom’s Pop-up Politieke Helpdesk , t/m 16 maart in Rotterdam.