De volgende gemeenteraadsverkiezingen vinden plaats op 21 maart 2018. Ik hoop dat wanneer Artikel 1 één of meerdere zetels behaalt dit voor ons bijdraagt aan de herdefiniëring van onze politieke mogelijkheden in dit land. Er zijn zoveel Zwarte mensen met de meest scherpe ideeën over gerechtigheid, educatie en vertegenwoordiging; ik weet zeker dat een aantal van ons niet alleen de kwaliteiten maar ook ambities hebben om die arena van volksvertegenwoordigers te betreden. De zin die het heeft om dit te doen bij één van de grotere partijen blijkt uit het feit dat we bij die partijen tijdens deze verkiezing op een onverkiesbare plek staan. Op lokaal niveau is het iets beter maar nog steeds absoluut niet best. Het zou een wereld van verschil maken als meer van ons de politieke macht hadden om mee te beslissen over zaken als bijvoorbeeld:
– justitie en gerechtigheid (helaas nog steeds niet hetzelfde),
– de huizenmarkt en gentrificatie,
– de financiering en doelstellingen van kennis- en/of culturele instituten
– duurzaamheid,
– educatie,
– (gezondheids)zorg en
– de opvang van geïllegaliseerde vluchtelingen.

Wanneer we woensdag 15 maart opnieuw tonen wat de politieke impact van onze mobilisatie is en anderen maar ook zeker elkaar kennis laten maken met deze vorm van onze Zwarte Stem, zullen we in de volgende versnelling van gedrevenheid schieten. Het zal onze gevoelens van community een meer dan gigantische maar vooral een meer dan nodige boost geven.

Een stem op Artikel 1 is een upgrade van onze politieke relevantie, een herwaardering van onze posities in een land dat ons alleen ziet wanneer het ons herkent. Mijn stem op Artikel 1 is een bevestigend antwoord op de vraag of we wel of niet de deur in moeten trappen, de huidige stapel met politieke fabels richting de plafondventilator moeten gooien en de tafel waar ze op lagen tegen de muur moeten smijten. Hopelijk raakt ‘ie die stilstaande klok die teveel van de huidige ministers de luxe gunde om te doen alsof we “teveel te snel wilden” wanneer we het hadden over gerechtigheid en vooruitgang. De Nederlandse politiek heeft al ‘moeite’ met Zwartzijn dus laat staan als we daar ‘nog meer’ identiteiten aan koppelen. “Je bent Zwart, vrouw én Moslim? Eens even kijken hoe we jouw aangifte naar aanleiding van aanvallen door extreem-rechts zullen registeren…” Kortsluiting. Niemand heeft tijd!

Ik weet dat Artikel 1 tijdens deze verkiezingen geen 45 zetels zal halen. Wat voor mijn hoop op een links kabinet niet uitmaakt want ik geloof absoluut in linkse bondgenoten maar… bondgenoten lopen naast of achter je, nooit voor je. Met mijn stem op Artikel 1 stem ik voor representatie. Met mijn stem zeg ik: “Ik vind het prima om ergens op één van de rijen een stoel voor je vrij te houden maar ik laat jou nooit meer in plaats van mij daar zitten.”

#BlackVoteNL , let’s go.