Tweede Kamerverkiezingen 2010 – Stemmen of stilte

Rutte zuigt een deel van de door hem aangehaalde statistieken uit wat optimisten hopen dat zijn duim is, het komt de bezuinigingen ten goede dat privacy niets waard lijkt te zijn en de Scrabble-waarde van het woord ‘allochtoon’ lijkt verdriedubbeld. Het moge duidelijk zijn dat er een verkiezingsstrijd aan de gang is. Melodee (La Melodia), Salah Edin, Robert Coblijn (Bijlmer Style), Skinto, Manu en Statik Music vertellen of ze woensdag 9 juni stemmen.

Melodee (La Melodia)
“Ik sta meteen om 09.00 uur ’s ochtends bij het stembureau. Tijdens mijn opleiding Bestuur & Organisatie leerde ik hoe belangrijk politiek is en het zou gewoon dom zijn om een stem weg te gooien. Als je niet stemt mag je ook niet zeiken over waar je het niet mee eens ben. Wees van invloed op jouw toekomst en bedenk je wat gebeurt er als iedereen maar denkt dat zijn of haar stem niets uitmaakt. Beslis mee over wat er gebeurt!

Vroeger stemde ik, ook van huis uit, altijd PvdA. Nu check ik bewuster wat er op de agenda’s van andere linkse partijen zoals de SP en GroenLinks staat. Ik zal sowieso blij zijn als Balkenende eindelijk opgepiept is,” censureert ze zichzelf lachend. “Het CDA is überhaupt niet mijn partij: ik vind ze qua bepaalde denkbeelden te conservatief en daar sluit ik me niet bij aan. Hun gemeentebeleid verschilt overigens van waar ze zich landelijk op richten maar de tendens van de vertrutting blijft hetzelfde. Het sluiten van coffeeshops of de bemoeienis waarbij bepaald wordt of ik wel of niet met een biertje op het terras mag zitten is iets wat me bijvoorbeeld te ver gaat. Ik blow overigens niet maar die betutteling irriteert me. Balkenende vertegenwoordigt deze ideeën en het is nu echt tijd voor wat anders.”

Balkenende is niet de enige politicus waar ze niets van moet hebben. “Moet je kijken hoeveel media-aandacht Wilders krijgt. Hij schreeuwt maar wat om reacties uit te lokken en radicaal te zijn maar gelukkig is er ook aandacht voor het feit dat zijn standpunten vroeger veel gematigder waren. Ik vind het goed dat ze zoiets belichten want ik denk dat heel veel Wilders-stemmers, en dat is misschien ook gechargeerd, niet verder kijken dan alle aandacht die hij opeist. In de tijd van Fortuyn hoor je hem nog zeggen dat hij niets tegen moslims heeft maar wat hij nu zegt laat hem klinken als Hitler. Ook wil hij alle kunstenaars en intellectuelen de mond snoeren. What’s next? Ik vind het gewoon beangstigend,” vertelt ze over de partij die niet terugschrikt voor de invoering van oude Joodse wet maar niets moet hebben van een moderne hoofddoek. De MC bespeurt een trend. “De algemene tendens in Europa is dat al de kabinetten steeds rechtser worden en Nederland gaat hierin mee. Wat dat betreft loopt onze regering niet achter; ze lopen mee.”

Een ontwikkeling waarbij we volgens Melodee wel wat meer naar andere landen zouden mogen kijken, is die van de positie van vrouwen. “Wat ik leuk zou vinden als we vaker een grotere rol binnen de politiek zouden hebben. Er zijn wel vrouwen zoals Femke Halsema die hun ding doen maar in de Intermediair bijvoorbeeld lees ik nog steeds dat vrouwen nauwelijks aan de top komen, dat we minder betaald krijgen, dat we tegen glazen plafonds aanlopen en dat we gediscrimineerd worden. Dat is echt achterhaald; landen als Zweden zijn ons ver vooruit gestreefd.”

Salah Edin
“Geen enkele politieke partij is mijn stem waard maar stem ik zeker,” vertelt de rapper die een tijd lang blanco heeft gestemd. “Er is nog steeds geen partij waar ik volledig achtersta maar ik kies nu voor degene die het dichtst bij mijn ideeën in de buurt komt. Het belangrijkste voor mij is dat er geen geld aan oorlogen meer wordt besteed, dat het onderwijs wordt verbeterd en, maar dat is misschien te idealistisch, dat de toezichtcamera’s worden weggehaald.”

In het kakofonische kabaal van de verkiezingsstrijd mist hij een aantal zaken. “Partijen verzinnen hun eigen plannen en vragen de mensen niet naar ideeën over verandering. Ministers noemen zichzelf onterecht volksvertegenwoordigers: ze komen alleen naar buiten wanneer zij het belangrijk vinden. Ik hoor niemand praten over vluchtelingen; dit is voor politici geen boeiend onderwerp omdat ze financieel gezien niets opbrengen en alles wat geld kost daar wordt liever niet over gesproken. Nederland blijft een kapitalistisch land en de politici zijn ook allemaal maar poppetjes van wie de touwtjes in de handen van bedrijven of sponsors zijn. Het begint qua verkiezingsstrijd op Amerika te lijken.

Vooral in campagnetijd is de keuze tussen de partijen is soms klein. Iedereen,” weet hij “houdt een verkooppraatje maar ik kijk naar de mensen die wat rustiger zijn, die verder kijken en die hun standpunten helder kunnen formuleren. Politici die andere partijen zwart maken, vind ik fout: uit respect voor hun eigen programma hoeven ze niet extra te benadrukken dat wat andere politici zeggen niet interessant is.

Ik ben ooit benaderd met de vraag of ik de aspiratie heb om de politiek in te gaan. Het antwoord daarop is ‘Nee!’” vertelt hij stellig. Als muzikant heb ik veel meer vrijheid om m’n mening te kunnen uiten en ik probeer op mijn manier de politiek te bereiken. Ik kan zeggen wat ik wil en ik hoef me niet aan allerlei bureaucratische regeltjes te houden. Als artiesten vertellen we de verhalen die het volk meemaakt; ministers voeren dingen uit waarvan zij denken dat het volk het nodig heeft. Politici zijn mensen die met hun oplossingen stemmen proberen te generen voor een lange periode goed verdienen.”

Op wie hij stemt, houdt hij liever voor zich. “Als ik dat vertel, zijn er mensen die naar me luisteren, niet weten waar die partij voor staat maar er dan op stemmen omdat ik die naam genoemd heb. Ik wil dat iedereen zelf op onderzoek uitgaat en daaruit zijn eigen mening filtert. Bezoek de sites van de partijen die het dichtst bij je liggen en raadpleeg de stemwijzers. Bedenk wat je vindt van thema’s als onderwijs, werkgelegenheid en de financiële schulden van Nederland en kijk naar wat er bijvoorbeeld in Griekenland en Italië gebeurt. Stem als je wat te zeggen hebt. Als jouw partij verliest dan kun je altijd zeggen dat het niet jouw keuze was. Als ze winnen dan hoop ik in ieder geval dat ze er het beste van maken. Zelf,” lacht hij geheimzinnig, “stem ik natuurlijk op een linkse partij.”

Robert Coblijn (Bijlmer Style)
“Iedereen die zichzelf als volwaardig individu beschouwt, praat graag mee over belangrijke zaken. Ik stem zeker maar door de recessie wordt overal op bezuinigd waardoor je eigenlijk geen peil op de programma’s kan trekken. Ik vind zorg belangrijk en dit is iets waar de SP zich op richt. De PvdA gaat alle kanten op en GroenLinks staat te ver van mijn standpunten en mentaliteit dus hier stem ik sowieso niet op. Ik twijfel… nee, ik ben er bij deze uit,” besluit hij na een korte stilte, “het wordt de SP.”

De jonge ondernemer is geenszins enthousiast over de aankomende verkiezingen. “Geen enkele partij vertegenwoordigt Surinamers en Antillianen. Cruciale zaken, zoals de excuses van Nederland voor de slavernijgeschiedenis, liggen nog steeds open en worden nog steeds niet op een volwassen manier besproken. Een andere issue is het onderwijs. Hoe komt het dat achterstandswijken slechter onderwijs hebben? Onze kinderen groeien op met onvoldoende kennis en dit houdt de achterstand in stand. Er is geen vertegenwoordiger die dit goed oppikt en die de intentie heeft om zwarte mensen in Nederland een betere toekomst te bieden.

Het politieke systeem in Nederland,” vervolgt hij, “is verouderd. Het is verdeeld in arbeiders, Christenen, ondernemers en socialisten; dit zijn termen die jongeren niet kennen. Tegenwoordig laten allochtonen noch autochtonen zich indelen volgens deze oude structuren. Politici moeten sowieso meer oog hebben voor wat er in de maatschappij gebeurt. Het gaat niet alleen over allochtonen: als je buiten de grote steden kijkt dan kampt de witte jeugd met dezelfde problemen. Het is geen rassenkwestie; het is een klassenkwestie. De belangrijkste problemen worden verkeerd geanalyseerd en er wordt een bak geld tegenaan gesmeten waar geen rendement uit voort komt. De verkeerde problemen worden opgelost met de verkeerde oplossing. Nu is de regering bijna failliet omdat er veel te veel geld wordt verbrast.

Kijk bijvoorbeeld naar ontwikkelingshulp: dit geld gaat niet naar de mensen die het nodig hebben maar het blijft bij de gasten die het geld ontvangen en dat zijn corrupte motherfuckers die het in hun eigen zak steken. Er wordt ook teveel geld besteed aan het overdreven cameratoezicht en de inzet van politie-eenheden in sommige gebieden. Het wachtgeld dat politici krijgen als ze demissionair zijn of ontslagen worden is ook bullshit. Zij krijgen 3 jaar wachtgeld terwijl wij maar 1 jaar WW krijgen en daar willen ze ook nog op korten. Ze staan met droge ogen te vertellen dat ze willen bezuinigen op alles en iedereen maar aan de andere kant blijven het wachtgeld en hun overdreven salaris in stand. En dan is er natuurlijk het koningshuis… Dat is echt de grootste geldverspilling. Ik vind het belachelijk dat dit nog steeds in stand wordt gehouden. Het is een familie van piraten die miljoenen krijgen om een beetje te flossen in Mozambique en om rond te rijden in een gouden koets. Laat ze maar werken voor hun geld en betalen voor hun shit. Waren ze laatst niet een miljoen kwijt aan een boot die ze laatst kochten? En dat terwijl andere mensen hier pinaren. Het geld dat zij kosten moet in het onderwijs en de zorg worden gestoken!”

Statik Music
“Ik wil wel stemmen maar ik heb me niet verdiept in de verschillende programma’s,” vertelt AllOne. Skully weet het bijna zeker: “Ik stem niet omdat ik niet weet waar de verschillende partijen zich mee bezig houden. Zaken als het afschaffen van de OV en de studiefinanciering vind ik belangrijk maar niet genoeg om speciaal voor te gaan stemmen. Door onze projecten heb ik het te druk gehad om me in de aankomende verkiezingen te verdiepen en ik wil niet zomaar op iemand stemmen. Als ik toch besluit te stemmen dan verdiep ik me er wel in.

Ik heb wel het gevoel,” vervolgt hij “dat ik me, als ik niet stem, schuldiger voel dan wanneer ik zeg dat stemmen er niet toe doet. Ze zeggen dat wanneer je niet stemt jouw stem toch wel naar een partij gaat. Bovendien denk ik dat politici doen wat ze willen.” Skully noemt de euro als één van de wortels van zijn argwaan. “Dat is het klassieke voorbeeld. Een groot deel van de bevolking was tegen maar het is er toch doorheen gedrukt. Hetzelfde geldt voor de OV-chipkaart! Ik voel me ook echt niet betrokken bij de besluiten die worden genomen.” Dat hij deze besluiten niet kent, mag volgens Skully de pret niet drukken. “Het feit dat ik ze niet ken, bewijst dat ze zich bij de besluitvorming niet tot mij richten. Als dit wel zo was dan kende ik ze. Zij moeten moeite doen om mij te bereiken en niet andersom.”

Een partij die het wat betreft het bereiken van jongeren volgens de heren wel begrepen heeft, is Bijlmer Style. AllOne is dan ook lovend over het initiatief van Bijlmergenoten Robert Coblijn en Gikkels. “Er is in de landelijke politiek geen enkele partij die zich echt richt op jongeren. De jeugd luistert eerder naar iemand als Robert dan naar Balkenende. Aan zijn manier van praten en zijn uitstraling merk je dat hij oprecht is,” vertelt hij over de partij waar hij tijdens de laatste gemeenteraadsverkiezingen overigens niet op stemde. “Het blijft lastig om jongeren te interesseren in de politiek,” weet Skully. “Een schematisch overzicht van de thema’s van de verschillende partijen werkt volgens mij,” brainstormt hij, “beter dan al die debatten. Dat is allemaal te politiek; ik weet soms niet waar ze het over hebben als het gaat over de besteding van bepaalde budgetten.”

Toch raadt het tweetal mensen aan om woensdag 9 juni wel te gaan stemmen. “Als je denkt dat jouw stem heel wat uitmaakt dan,” vindt AllOne, “moet je gaan stemmen. Maar stem niet automatisch op de partij waar jouw ouders op stemmen!” “Doe onderzoek voordat je gaat stemmen en,” vult Skully aan, “stem niet omdat iemand op tv veel rook aan het maken is. Op televisie hebben ze iets van 45 seconden om hun verhaal te vertellen en dan laten ze natuurlijk alleen de mooie dingen zien. Kijk ook naar de rest van het programma.”

Manu
“Nee,” antwoordt hij beslist op de vraag of hij gaat stemmen. “Ik niet geloof in de huidige vorm van politiek en ik wil er niet in participeren. Het is politiek in essentie maar het is waanzin om te denken dat je een volk van 16 of 17 miljoen mensen kan regeren. In Nederland hebben we te maken met een meerpartijensysteem waardoor er altijd concessies gedaan worden en stemmen een symbolische in plaats van inhoudelijke waarde heeft. Bovendien wordt de politiek anno 2010 niet wordt gedicteerd door politici maar door het bedrijfsleven.” De veelal aangehaalde redenering dat mensen die niet stemmen ook niet mogen klagen is minder dan ruis op zijn radar. “Dat is pure onzin. Als de partijen de uitkomst van het beleid zouden bepalen dan zou hier een kern van waarheid in zitten maar dit is absoluut niet het geval.”

De rapper die bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen nog blanco stemde, blijft realistisch. “Het idee om als collectief niet of blanco te stemmen gaat niet lukken. Het is nu eenmaal een gegeven dat niet meer dan 60% van de bevolking niet stemt omdat er veel mensen zijn die het gevoel hebben dat het een verworvenheid van de huidige samenleving is om te mogen stemmen. Dat het een voorrecht is om te mogen participeren. Dit snap ik; vandaar ook mijn scepsis.

Doordat ik er zo weinig vertrouwen in en affiniteit mee heb wil ik er geen energie in steken dus zal ik mensen niet oproepen om niet te stemmen. Er zijn genoeg andere dingen die ik wel de moeite waard vind en die geen reflectie zijn van een oud, beperkt gedachtegoed.

Kijk,” legt hij uit, “elke partij vertegenwoordigt een bepaald oppervlakkig ideaal. Dat is inhoudelijk helemaal niet erg: die partij heeft niet het alleenrecht om te regeren. Het partijprogramma kan in de huidige setting dus niet ten volste tot uitvoering gebracht worden. In mijn ogen betekent het dat het een leuk circus is waarbij allerlei verschillende partijen binnen het spectrum een plek hebben maar uiteindelijk allemaal meespelen met hetzelfde spel. Hierbinnen zijn ze geen van allen slagvaardig en krijgen ze door het bedrijfsleven maar ook door Europa steeds minder zeggenschap. Ik geloof niet in de poppetjes aan de linkerkant maar ook niet in die aan de rechterkant: het is een methode om het volk aan een verdeel-en-heers-strategie te onderwerpen terwijl er eigenlijk geen verschil is tussen beide kanten.”

Het feit dat een aantal ministers weigert te zitten op wat een kussen van blaren zou moeten zijn, verstrekt zijn verzet. “Ondanks dat wij hun ass betalen, nemen politici absoluut geen verantwoordelijkheid voor hun besluiten. Balkenende neemt geen verantwoordelijkheid voor de twee oorlogen waar hij ons op grond van valse berichtgeving op af heeft gestuurd, hij neemt geen verantwoordelijkheid voor de euro die hij na een referendum alsnog heeft doorgevoerd. Er wordt gesproken over 2030 en 2040 maar we leven nu!”

Skinto
“Ik stem op de PvdA. Ik heb gehoord dat andere partijen de studiefinanciering af willen schaffen en in leningen willen veranderen; de PvdA is hiertegen. Ook zijn zij de enige partij die mensen waarschuwen tegen de standpunten van de PVV en de uitspraken van Wilders. Als ik de stemwijzer invul dan kom ik trouwens ook bij hun uit,” lacht hij overtuigend.

“Ik stem omdat ik niet wil dat mijn stem naar de verkeerde partij gaat en dat is wat ze zeggen dat er gebeurt als je niet stemt. Als er verkeerde politici aan de macht komen dan zou het hier weleens lelijk af kunnen lopen. We zouden oorlogen kunnen krijgen en dat is niet wat we moeten willen. Er werd in het verleden al eens gedreigd met bomaanslagen naar aanleiding Wilders’ uitspraken dus wat gebeurt er als hij minister-president wordt? Zijn mond is echt te groot en hij zal veel problemen veroorzaken als hij aan de macht komt.”

Volgens Skinto is zijn betrokkenheid eerder uitzondering dan regel. “De jongens waar ik mee chill, willen dit echt niet allemaal horen. Deels omdat ze zich er niet in verdiepen maar ook omdat ze zich niet met de politici kunnen identificeren. Sommige mensen hebben dagelijks het gevoel dat ze in een hoekje worden gedrukt waardoor ze te opgefokt zijn om zich ook nog een keer met de politiek bezig te houden. Dat snap ik. Ze zouden op scholen bijvoorbeeld meer projecten moeten opzetten waardoor jongeren beter begrijpen waar het in de politiek om gaat en wat het belang van stemmen is. Of we moeten met een aantal artiesten tijdens onze optredens wijzen op bepaalde thema’s. Het is natuurlijk wel even afwachten om te zien of de aandacht van het publiek dan niet verslapt maar ik weet zeker dat een aantal van ons krachtig genoeg zijn om die rol te dragen. Mensen onderschatten de stem van artiesten.

Rappers zoals Merage en Akwasi zijn hier bijvoorbeeld perfect voor. Toen ik Merage nog niet zo goed kende, hadden we een keer een gesprek over de positie van zwarte mensen en hij wist echt waar hij het over had. Ik wilde echt naar hem luisteren en de manier waarop hij zijn kennis over historische en sociale onderwerpen weet over te brengen, is heel dope! Akwasi is gewoon the people’s favourite,” grijnst hij trots. “Wat hij zegt komt heel goed over en ik denk dat hij één van de mensen is die zo’n rol zou kunnen dragen.” Wat hij anderen aanraadt? “Doe wat je moet doen, 9 juni!”

(Juli 2010, voor Statemagazine)

Advertisement

About Zeefuik

Zeefuik is an Amsterdam based writer and organizer whose work focuses on imagery, representation, anti-Black racism, (digital) archives and the undocumented members of the Black communities in the Netherlands.

Posted on July 6, 2010, in Dutch pieces, Elections. Bookmark the permalink. Comments Off on Tweede Kamerverkiezingen 2010 – Stemmen of stilte.

Comments are closed.

%d bloggers like this: